Peranakan? Nee, Baba!

Baba Bling

signes extérieurs de richesse à Singapour

Nog tot het einde van deze maand loopt de fascinerende tentoonstelling over de cultuur van de Chinezen die zich vestigden in Singapore en andere delen van Maleisië, in het bijzonder Malacca en Penang.
Voor het eerst in Europa stelt de musée du quai Branly in Parijs niet minder dan 500 objecten tentoon die ontleend werden aan het museum voor Asiatische beschaving van Singapore. Het resultaat is een wandeling door de verfijnde en soms wat kitcherige levensstijl van de Baba’s, de afstammelingen van de Chinezen die zich reeds vanaf de XVe eeuw in Maleisië vestigden.
In Singapore gebruikt men het woord “Baba” voor “Chinese man”, maar deze term verwijst eveneens naar het familiehoofd dat zich de diverse elementen van de Europese cultuur heeft weten toe te eigenen.
In Singapore spreekt men ook van “Peranakan”, de Maleisische term voor “kind van” of “geboren uit”. Deze term wordt er gebruikt om kinderen uit gemengde huwelijken aan te duiden. Maar de term “Peranakan” geeft in zijn bredere betekenis ook het geheel aan van de oude geïmmigreerde gemeenschappen waaronder de Indische en Euraziatische.

Deze tentoonstelling focust specifiek op de Chinezen, de “Baba’s”, die zich heel verschillend voelen van de andere communauteiten en hun eigen cultuur wisten te verrijken met Maleisische componenten, in het bijzonder de klederdracht, de keuken en de tradities. Zo ontstond een heel specifieke, nieuwe en originele cultuur.
De Japanse bezetting van Singapore en de rest van Maleisië induceerde het achteruitgaan van het gouden tijdperk van de Baba’s die zich moeilijk aanpasten aan de moderne wereld.
In Singapore tracht men de Babacultuur in ere te houden maar in andere delen van Maleisië zijn er spanningen tussen de inheemse bevolking en de Baba’s die dan ook steeds meer uitwijken naar Australië.

Tentoonstellingsparcours
Het thema van de tentoonstelling is het uiterlijk vertoon van rijkdom en dat springt natuurlijk in het oog wat betreft de woning: zowel de architectuur als de binnenhuisinrichting die zich kenmerkt door een overdaad aan luxueuse en kleurrijke objecten.
Het parcours is georganiseerd in “period rooms” die elk een heel aparte atmosfeer scheppen, eigen aan die cultuur. De kleurkeuze van de gebruiks- en sierobjecten (vooral roze en groen) evenals de inrichting en de versiering van het huis zijn een mix van Chinese, Maleisische en Europese stijl.

De bezoeker treedt de tentoonstelling binnen via een “pintu pagar”. Deze omvat twee mooi opengewerkte, vergulde houtpanelen die de ontvangstkamer beschermen van indiscrete blikken: de voordeur staat immers altijd open om het smalle, lange huis te voorzien van verse lucht. De gasten worden ontvangen in die eerste kamer waar familiealtaren met eetwaren en olielampen prijken …maar ook een afbeelding van Christus!
De voorouderportretten met personnages in traditioneel Chinees of Europees kostuum, de eetkamer met een lange tafel waarop prachtig versierd tafelservies (gemaakt in Jingdezhen, China) is uitgestald (veel roze en groen), de keuken, de bruidskamer met een baldakijn, de verfijnde kleren en geborduurde muiltjes, de juwelen… het kan niet op van Baba Blingvertoon!

Baba Bling
musée du quai Branly
nog te bezichtigen tot 31 januari 2011
open van 11:00 tot 19:00, op don, vrij en zat tot 21:00, gesloten op maandag
http://www.quaibranly.fr/