Slogans voor de éénkindpolitiek in China
计划生育 独生子女政策
Na de dood van Mao besloot de regering het project van de éénkindpolitiek te lanceren. Dit was in 1979 maar werd toen niet strict toegepast (dus iemand die geboren werd in de jaren ’80 kon nog een broer of zus krijgen).
De aanleiding tot deze politiek was niet alleen de vrees voor overbevolking, ze had ook een economische motivatie. Deng Xiaoping, die toen aan de macht was, wou naast zijn Vier Modernisaties ook de levensstandaard van zijn landgenoten verhogen: familieplanning moest bijdragen tot de economische ontwikkeling van China.
Het project kwam er definitief door en werd officieel in 2001. Het gold echter enkel voor de Han die weliswaar meer dan 90% van de bevolking uitmaken. De minoriteiten bleven gespaard.
Hier volgen enkele foto’s van slogans die je vooral aantreft op het platteland.
“Trouw laat, baar laat, heb weinig kinderen maar van goede kwaliteit”
De wettelijke huwelijksleeftijd voor de man is 32 jaar, voor de vrouw 20 jaar.
Een late huwelijksleeftijd betekent voor de man 35 jaar, voor de vrouw 23 jaar.
Deze slogan versiert een WC op platteland.
“Echtgenoten, maak jullie vrouwen niet bezorgd omtrent de éénkindpolitiek”.
Humoristisch en soft.
In bepaalde delen van China, als een koppel een kind wil hebben, moet het naar het comité voor geboortecontrole voor een aanvraag tot geboortetoestemming. Indien man en vrouw in goede gezondheid verkeren krijgen ze, na ongeveer een maand, toestemming een kind te maken volgens een bepaalde planning die afhankelijk zal zijn van het aantal bedden in het hospitaal. Na de geboorte moeten ze beloven geen kind meer te maken en krijgen ze een éénkindcertificaat. Tot vorig jaar leverde dit certificaat ter compensatie de familie 2 kuai/maand op (1 kuai is ongeveer 1/10 euro) maar deze som nam recent toe. Vooral op het platteland wordt die politiek heel streng toegepast maar als een koppel een meisje heeft, mag het doorgaan tot het een zoon heeft. Want een jongen is van groot nut op het platteland.
“Verboden kinderen” worden niet aangegeven, ze worden zwarte kinderen genoemd,ze krijgen geen hukou, hebben niet het recht recht om naar school te gaan en hebben ook geen burgerrecht …
Hier volgt een schrikwekkende slogan:
“Indien één persoon het geboortecijfer overtreedt, zal het hele dorp een vasectomie ondergaan”
De vrouw wordt dus tot abortus gedwongen ( tot voor enkele weken voor de bevalling).
Indien je kind toch kan geboren worden, krijg je een boete die kan gaan van 2 tot 3 jaar van je familiaal inkomen!
Is het “verboden kind” een dochter, dan kan je ze heimelijk verkopen en hopen dat het volgende kind een jongen is.
Heb je veel geld dan kan je bevallen in Hong Kong: je kind geniet dan van de nationaliteit van Hong Kong. Maar sinds kort worden de moeders, bij terugkeer naar vasteland China, hier ook voor beboet.
Deze thematiek wordt ook toenemend literair benaderd. Mo Yan (zie mijn blog van 11 januari 2012) heeft het op een aangrijpende manier over deze problematiek van de familieplanning in zijn boek Grenouilles.