Pekinees ontbijt
北京早点
Een Chinees ontbijt is voor veel westerlingen een echte marteling: noedels, pikante ingelegde groenten, lauwe zure sojamelk: bij de gedachte alleen beginnen de “langneuzen” te huiveren…Vele hotels in China proberen dan ook dit cliënteel op een “westers ontbijt” te vergasten, dat al even slecht is als het “oosters ontbijt” dat Aziaten in bepaalde westerse hotels voorgeschoteld krijgen.
Maar ik mag natuurlijk niet veralgemenen: in het 4-sterrenhotel Yunshan in Chengde was alles top: van de verschillende soorten brood (zelfs volkoren!) en briochebroodjes, gekoelde boter, koffie, scrambled eggs, beans and bacon, tot de honing en confituren toe. Ik stond versteld van de know-how van de koks!
Ik eet heel graag een Chinees ontbijt maar ik ben verwend omdat in “mijn straat”, Huguosidajie护国寺大街, een heerlijke xiaochi ( eettent, snackbar) huist, de beste van Beijing: Huguosixiaochi护国寺小吃.
Huguosi护国寺, lett. “de Tempel van de Verdediging van het Land”, was de belangrijkste tempel van Beijing, de tempelfoor en de xiaochi waren de meest prestigieuse van de stad.
Huguosi, de tempel dus, bestaat niet meer. De grote variëteit aan traditionele eettentjes die van generatie op generatie werden overgebracht wel.
In 1956 stichtte het gemeentebestuur van Beijing de Huguosi Xiaochi, waar een tiental traditionele koks uit die eettentjes, werden ondergebracht.
In de snack kan je terecht vanaf 5:30 ’s morgens tot ongeveer 10:00 ’s avonds.
Ik zal me beperken tot een korte bespreking van een klassiek ontbijt in Beijing daar een Chinees ontbijt varieert van streek tot streek.
In Huguosi Xiaochi eet je ter plekke of koop je een meeneemontbijt, zoals ik.
In de categorie “vloeibaar voedsel” geniet ik van:
Zhou 粥een soort warme porridge gemaakt van rijst, gierst en maïsbloem verrijkt met stukjes kip of varkensvlees, stukjes duizendjarige eieren, prei, gember en nog meer ingrediënten
Miancha 面茶 warme soep van geroosterde gierstbloem en sesampoeder overgoten met een goddelijk sesamsausje: een must! Mijn favoriet!
Doufutang 豆腐汤hete bouillon met stukjes gefrituurde tofu
Douzhi 斗志koud, zuur sap van mungobonen, het enige wat ik niet lust!
Jidanbing 鸡蛋饼een dunne omelet-pannenkoek met fijne stukjes courgetten: verslavend lekker!
Youtiao 油条een lange, gefrituurde vlecht die de Pekinezen in hun douzhi dopen
Shaobing 烧饼een rond broodje bedekt met sesamzaadjes
Naar gelang de periode van het maanjaar (de traditionele feesten) serveert de “snackbar”: tangyuan 汤圆(hoeft niet meer voorgesteld te worden!) niangao 年糕(een zoet gebak gemaakt van kleefrijstbloem of gierstbloem dat wordt gestoomd of gefrituurd en dat als nieuwjaarsgeschenk wordt aangeboden), zongzi 粽子(een pyramide van kleefrijst in bamboeblad met als vulling rode bonenpasta, eend, Chinese dadels …die wordt gegeten op de 5° dag van de 5° maand van de maankalender), yuebing月饼 ( mooncakes gevuld met …vanalles: ieder jaar komen er meer extravagante fillings, ze worden gegeten op de 15° dag van de 8° maanmaand) laba zhou腊八粥 ( zhou met 8 verschillende ingrediënten: waaronder Chinese dadels, lotuszaden, bonen, longan en gingko, deze speciale zhou eet men de 8° dag van de 12° maanmaand om de geesten te danken voor de goede oogst)
Mijn geliefkoosde schrijver Lao She kwam graag eten in de snack van “mijn straat”. Hij was dol op wowotou 窝窝头: een conisch broodje van maisbloem dat doet denken aan een vogelnestje en dat ook heel begeerd werd door keizerin Cixi.
Lao She schreef heel wat stukjes over die xiaochi.
Ik zoek een leuk kortverhaal voor jullie uit dat jullie in mijn volgende blog kunnen lezen….