Mijn Chinese vriendin Zhouzhou 周舟 woont al meer dan tien jaar in Beijing. Haar hometown ligt in de provincie Ningxia, net onder de grens met Inner-Mongolia. Ningxia is één van de vijf regio’s in China met autonome etnische minderheden. Eén derde van de bevolking van deze provincie behoort tot de etnische Hui 回 minoriteit (van Turkse afkomst).

Met Chinees Nieuwjaar en het Feest van de Arbeid gaat ze haar familie bezoeken, begeleid door haar dochtertje Xiao Yu 小语 en haar man,als zijn werk het hem toelaat. Ze reizen met de nachttrein, een elf uur ldurende reis, als het meezit.

Zhouzhou en ik planden reeds lang samen naar Ningxia te gaan.
Na drie weken studieverblijf in Beijing, waar ik ook mijn HSK 5 test aflegde (staatsexamen voor Chinese proficiency dat uit 6 graden bestaat), zou ik eindelijk van een weekje vakantie kunnen genieten.

Zhouzhou, Xiao Yu en ik bereiken met de metro Xizhan 西站, het westelijke treinstation van Beijing. Onze tiketten, met naamsvermelding om te voorkomen dat ze op de zwarte markt zouden worden verkocht, worden samen met mijn paspoort en haar identiteitskaart nauwkeurig gecheckt. We worden verder ook  gescreend zoals op de vlieghaven.
We zullen elf uur reizen bij het heengaan; onze terugreis zal echter achttien uren duren omdat er op de sneltrein geen benedencouchettes  meer waren en we dus een “gewone” trein moesten nemen.

We vertrekken om 20:00 en komen ’s anderendaags omstreeks 7:00  in Yinchuan 银川 aan. Dit is de hoofdstad van Ningxia.

Zhouzhou’s oudere zus wacht ons op met man en dochtertje. Op weg naar Zhouzhou’s hometown,Shizuishan 石嘴山, eten we eerst een eenvoudig ontbijt in een eettentje langs de weg.
Na een uurtje rijden komen we aan in Shizuishan. De prachtige, blauwe hemel , de zalige temperatuur (31°) en de zuivere lucht maken ons,de Beijingers heel blij.
’s Middags lunchen we in een van de betere resto’s van de stad: het eten is verrukkelijk en overvloedig. We krijgen niet alles op maar, geen nood, we zeggen da bao 打包: pak de rest in als take away. Dit is een heel goede Chinese gewoonte want op die manier is er geen voedselverspilling en genieten we een tweede maal door de restjes in de microgolfoven op te warmen.
In tegenstelling tot de werkwijze in Beijing en andere grote Chinese steden wordt het eten hier niet keurig in daartoe voorziene doosjes gelegd maar in plastiek zakken ‘gegoten’.
Het is hier ‘eenvoudiger’, ja primitiever dan op vele andere plaatsen in China. In die ganse week zal ik ook geen enkele Westerling ontmoeten…

Shahu 沙湖 is een bezoek waard. Sha staat voor zand en hu staat voor meren. Het is slechts één uur rijden van onze stad. De bus stopt voor de ingang van het park. Een boot brengt ons naar de zandduinen. Van op de boot bewonderen we tal van prachtige vogels zoals zwanen, witte en grijze kranen, ooievaars, wilde ganzen.

In de zandduinen worden we verwelkomd door zwermen muggen. Gelukkig, ze prikken niet!
Kamelen staan klaar om de toeristen door de hete ‘woestijn’ te rijden.

Eens teruggekomen in de stad brengt een taxi ons naar een noedeltentje. De taxi heeft geen meter: elke rit in Shizuishan, lang of kort, kost slechts 5 yuan (ong. 0,73 euro). De taxi’s rijden ijverig door de stad, heen en weer, net grote muggen.