Maandelijks archief: november 2016

“ Trois fois plus de piment ”

Een bezoek aan een eettentje, door de Franse Guide du Fooding uitgeroepen tot “beste noedels” van Parijs 2016: dit was mijn lunchbestemming toen ik gisteren in Parijs was.

Daarvoor heb ik speciaal de metro genomen naar een wijk waar ik dit keer niets anders te doen had. Een echte foodie als ik is tot alles in staat…

img_3407

Rue Saint-Martin. De straat is lang. Het huisnummer van de noedeltent is 184. Ik vind het gemakkelijk want er staat een rij aan te schuiven, of beter gezegd, twee rijen zoals ik nadien verneem: één voor de take away en één om er ter plaatse te eten. Ik zie hier veel Chinezen, goed teken! Drie klanten zitten welgenoegzaam noedels te slurpen voor het raam. Mijn hongergevoel neemt toe, het is inmiddels al halfdrie geworden. Aan de deur hangt een wijs advies:  «  Chers clients, les piments peuvent causer du mal au ventre et de la diarrhée. A consommer avec modération. En vous souhaitant un bon appétit ».

img_3399
Na een kwartiertje wachten mag ik ook het mini restaurantje binnen en krijg een plaats toegewezen…aan het raam! Naast mij zit een koppel Spanjaarden 汤面tangmian , noedels in soep, te eten.

img_3405

De mini kaart is met de hand geschreven: raviolis met Sichuansaus of met pikant varkensvlees, noedels met saus van varkensgehakt, koude noedels…
Ik bestel 担担面dandanmian, zonder soep. Dandanmian zijn mijn favoriete noedels. Toen ik in Chengdu (Sichuan) was, at ik er bijna iedere dag. Mijn vriendin Zhou Li, een echte Sichuanaise die nu in Beijing woont, maakt ze ook goed klaar. In het noedeltentje rechtover mijn Sinology Institute in Beijing staan dandanmian ook op de kaart, ik eet ze daar dus ook heel vaak.

Mijn verwachting is dus heel groot. Een vriendelijke Chinees komt mijn bestelling opnemen. Ik spreek hem aan in het Chinees maar hij spreekt zijn taal niet. Een Chinees van de tweede of derde generatie dus. Ik mag de graad van pikantheid bepalen, van 1 tot 5. Ik zeg moedig: drie. Dat raadt hij me af. Twee. Dat is ook nog teveel. Ik kies dus voor 1.

img_3401

 

img_3403

Tien minuutjes later staat een kom dampende dandanmian voor mijn neus. De noedels zijn niet handgemaakt. Met mijn eetstokjes roer ik alles om en begin te eten. De noedels zijn heet maar niet hot, ze zijn vooral heel gezouten. In de saus is ook geen sesampasta verwerkt, jammer. Maar ik heb zo’n honger dat ik alles opeet. De noedels van de Chinese resto “Les pâtes vivantes” die we vorige maand bezochten, zijn duizend keer smakelijker en authentieker…

De bediening is heel vriendelijk en attentvol, dat maakt voor mij veel goed.
Ik zou dus besluiten dat, indien je een hongerige noodlelover bent en je in de omgeving van het Centre Pompidou bent, het een try waard is. Maak er zeker geen omweg voor, loop liever wat verder, naar “Les pâtes vivantes” (zie mijn blog, oktober 2016).

Trois fois plus de piment
184, rue Saint-Martin
75003 Paris

 

“Marrow”  Yan Lianke

Dit kortverhaal van Yan Lianke, in 1999 in China uitgegeven onder de titel Ba Lou Tian Ge耙楼天歌, letterlijk Zangen uit het Balougebergte, werd pas in 2015 naar het Engels vertaald en in datzelfde jaar uitgegeven. Waarom de vertaler voor de titel Marrow (Merg) koos, wordt pas duidelijk in de tweede helft van de novelle.

marrow-1

Het Balougebergte ligt in de provincie Henan waar Yan Lianke (° 1958) opgroeide. Deze arme en bergachtige streek komt in Yans werk veelvuldig voor. Zij is voor Yan even belangrijk als Gaomi voor Mo Yan.

Het verhaal speelt zich af in het “Dorpje You”, ook wel Dorp van de Vier Idioten genoemd.
De vier idioten zijn de kinderen van “4° echtgenote You”, drie dochters en een zoon. De dochters zijn epileptisch van bij de geboorte, de zoon kwam normaal ter wereld maar wordt idioot ten gevolge van een erfelijke ziekte langs vaders kant.

De vader, “You de Steen”, pleegt zelfmoord: hij kan de handicap van zijn kinderen niet meer aan. Maar zijn geest vergezelt zijn echtgenote in haar zoektocht naar mannen die met haar dochters zouden willen trouwen. 4° echtgenote You en de geest van You de Steen spreken dikwijls met elkaar, wat tot grappige situaties leidt, vooral als er anderen bij zijn.

Op een dag vertelt een familielid aan de moeder van de vier idiootjes dat hun ziekte kan genezen worden door het drinken van een mergsoep gemaakt van de beenderen van een heel naaste verwante, hoe naaster het familielid des te doeltreffender de soep zal zijn…

Handicap en erfelijke ziekten zijn onderwerpen die Yan Lianke nauw aan het hart liggen. Het zijn themata die in andere werken terug te vinden zijn. Een “volledig mens zijn”, dit is geen been ontbreken, geen oog ontbreken en noem maar op , is dan ook heel belangrijk voor de personages van het boek.

marrow2

Het boek is eenvoudig opgesteld, het aantal personages is beperkt. Schilderachtige plattelandstaferelen, beschrijvingen van soms heel primitieve personages in het arme, rurale China, maken dit kortverhaal tot een must voor alwie in het echte, ongekunstelde, agrarische China is geïnteresseerd.

“Marrow”  Yan Lianke
vertaald door Carlos Rojas
Pinguin Specials
2015
103 pagina’s
ISBN 9780734399618