Fat China!

Dikke Chinezen, wie had ooit gedacht dat dit zou kunnen bestaan? Tot voor drie decennia werd het Chinese volk beschouwd als het slankste volk ter wereld. Nu zou China op ’s werelds tweede plaats van obesitas staan! Het verschijnen van zo’n zestig miljoen obezen en driehonderd miljoen mensen met overgewicht is het gevolg van China’s economische boom. Het is de straf voor de verwestering van de levensstijl met haar fast food, auto’s (in plaats van fietsen), TV kijken enz.

In de jaren 1980 leed slechts 7 % van de Chinese bevolking aan zwaarlijvigheid, in 2002 steeg dit al naar 23%. Deze forse stijging gaf, in de grootsteden, aanleiding tot een campagne tegen obesitas: via voordrachten en gratis lichaamsonderzoeken hoopte de regering aan dit probleem te verhelpen maar tevergeefs.

Bij ons ziet men dikwijls obesitas bij de armen, in China is dit net omgekeerd. De begoede klasse spendeert meer geld aan bewerkte voedingsmiddelen zoals kant en klare maaltijden en fast food. Chinese Deliveroo’s draaien daar ongelooflijk goed, nog beter dan bij ons. De ‘white collars’ vinden het sjiek, modern en westers om via het nuttigen van industrieel bereide merkproducten hun internationale lijfstijl tentoon te stellen.
Voedselschandalen en snelle urbanisatie leidden tot het in ongenade vallen van voedselmarkten in open lucht en tot het succes van industriële producten. Deze producten zijn hygiënisch en veilig maar bevatten drie maal meer olie, zout en suiker dan home made gerechten.

Een andere belangrijke oorzaak van obesitas is de éen (nu twee) kind politiek. Het kind wordt dikwijls door de grootouders opgevoed daar de ouders het te druk hebben en de crèches in China schaars zijn; de ‘kleine keizer’ groeit op met zoete snacks en soft ijs, een compensatie voor de parentele afwezigheid…
De schoolkinderen hebben ook te weinig beweging: het dagelijks uurtje turnen of sporten wordt dikwijls vervangen door andere lessen. Chinezen zijn geobsedeerd door academische prestaties en offeren dus maar lichamelijke ontwikkeling op; voor velen is het maar tijdsverlies.
In China worden kinderen van 14-15 jaar reeds getroffen door type 2 diabetes! Terwijl  het in Europa onwettig is een fastfood uit te baten in de omgeving van een school, groeien McDonald’s en KFC’s er als paddenstoelen uit de grond!
Afslankcentra, vermageringspillen en wondermiddeltjes hebben nu ook hun intrede gedaan in het leven van de doorsnee Chinees. Maar diëtisten en nutritionisten zijn nog steeds schaars.
Hoe lang zal China haar mollige ‘keizertjes’ nog gelukkig kunnen maken?