Winter in Jinan (deel 2)

Lao She

Vertaling: Maud Thiery

Het is wonderlijk als er er wat sneeuw uit de hemel valt. Kijk eens, de denneboompjes op de bergen zenden steeds meer hun groenzwarte glans uit, de boomtoppen dragen een kapseltje van witte bloempjes, ze lijken wel op Japanse verpleegsters. De bergtoppen zijn helemaal wit, en vormen met de blauwe hemel een zilveren inlegwerk. Op de bergflanken zijn er plaatsen waar de sneeuw wat dikker ligt en zijn er plaatsen waar de kleur van het gras tevoorschijn komt, tegelijk wit en donkergeel. Ze verfraaien de bergen met een lint van gerimpelde bloemen.

Kijk, kijk, dit sneeuwkleed lijkt wel door de wind opzij te zijn geblazen en doet je verlangen nog wat meer te zien van het bloemenkleed van de bergen. Wacht, de zon gaat snel onder,dan schijnen de zachtgele zonnestralen schuin op de bergen.
De  dunne sneeuwlaag lijkt daar plots beschaamd, ze laat heel lichtjes wat kleur aan het licht komen.
Er valt een lichte sneeuw, Jinan doorstaat geen hevige sneeuw. Deze kleine bergen zijn zo delicaat en elegant!

Het oude Jinan, vanbinnen zo nauw, vanbuiten zo spatieus. Op de bergflanken liggen enkele dorpjes, de daken van de huizen zijn licht besneeuwd. Ja, dit is een tekening met chinese inkt van Zhang Xiaoshui of nog, een tekening van een bekende schilder uit de Tangdynastie.

Het water in Jinan, is niet alleen niet vastgevroren, integendeel, het groene kroos zendt wat warme lucht uit.
Het waterkroos is diep groen, het doet het groen dat in de winter is ingeslagen helemaal uitkomen. Hoe meer de dag klaart, hoe groener het waterkroos. Het water is onderworpen aan deze groene kracht, het mag niet vastvriezen. Temeer daar de lange takken van de treurwilg  in het water hun beeld weerspiegelen!
Kijk maar, doordat het water van de rivier traag geklaard is kan je er nu doorkijken. In de lucht, in de hemel, van boven tot beneden, is het overal helder, oneindig blauw. Een natuurlijke, gracieuze blauwe quartz. In dit stuk blauwe quartz zijn rode daken, bergen begroeid met geel gras en grijze schaduwen van bomen, op een geborduurd rond tapijtje, vervat.

Dit is winter in Jinan.

*Beiping: van 1928 tot 1949 was dit de naam voor Beijing toen Nanjing (tijdelijk) hoofdstad was van China