Neige
Pema Tseden
Het is een juweeltje van hedendaagse Tibetaanse fictie, een uiterst geslaagde selectie van novellen geschreven tussen 1994 en 2011. Ze werden gekozen met het akkoord van de schrijver die zowel in het Tibetaans als in het Chinees schrijft.
Drie verhalen werden door tibetologe Françoise Robin vertaald , de vier andere door sinologe Brigitte Duzan.
De verhalen dompelen de lezer in de landelijke Tibetaanse wereld. Ze zijn een mengeling van traditie en moderniteit en geven een grote plaats aan het bouddhisme zoals die nu door het volk wordt beleefd en beoefend.
Pema Tseden (° 1969 in de provincie Amdo, het actuele Qinghai) is van boerenafkomst.
Hij behaalde een master degree in de Tibetaanse taal in het Instituut van de Nationaliteiten van het Noord-Oosten in Lanzhou, China. Dit Instituut staat bekend als de bakermat van de Tibetaanse intellectuelen.
Eerst onderwees Pema Tseden het Tibetaans, later werd hij vertaler Chinees-Tibetaans.
Uiteindelijk werd hij toegelaten tot het Filminstituut van Beijing waar hij in 2004 als eerste Tibetaan zijn diploma in de productieafdeling behaalde.
Hij is ook een talentvolle filmmaker en wordt beschouwd als de vleugelman van de hedendaagse Tibetaanse cinema. In 2012 werd hij in het festival van La Rochelle bekroond.
De grote verdienste van Pema Tseden is zijn weergave van het hedendaagse Tibet die hij volledig heeft ontdaan van de hypnotische kracht en de misverstanden die in buitenlandse literatuur over zijn heimat zo aanwezig zijn.
Deze kortverhalen zijn levendige, hedendaagse tafereeltjes die het alledaagse leven uitbeelden. Ze beantwoorden aan een persoonlijke expressie die gepaard gaat met een zoektocht naar mysticisme.
Pema Tsedens verhalen zijn voor het eerst naar het Frans vertaald, dankzij het enthousiasme en de “uitgeversdurf” van Philippe Piquier. Dank hiervoor!
Zijn verhalen worden weldra ook naar het Amerikaans en het Japans vertaald.
Er rest ons dus dit meesterwerkje in het Frans te lezen, het is echt de moeite waard!
Neige
Pema Tseden
Editions Philippe Piquier, janvier 2013