Chinese tattoos versus westerse tattoos
中国纹身对西方纹身
De zomer is eindelijk aangebroken en we profiteren ervan zo weinig mogelijk kleren te dragen en zoveel mogelijk bloot lijf te tonen.
Alzo kunnen we volop genieten bij het zien van een alsmaar groter aantal designs die het lichaam van de getatoeëerden versieren.
Ook in China is tatoeage hot maar, hoe kan het anders, de drijfveren zijn er verschillend van die in het westen.
Bij ons zien we steeds vaker tattoos in milieus waar we ze niet zouden verwachten, bij mensen die “gewone” burgers zijn.
In het alledaagse leven sijpelen de tattoos immers door in alle lagen van onze maatschappij.
In het westen is een tattoo een expressie van een persoonlijke herinnering of van een herdenking. Soms is de tattoo ook een uiting van rebellie, individualiteit of sterkte. Hoe unieker en persoonlijker de tattoo, des te beter.
In China ligt dit anders.
Tijdens de Chinese geschiedenis waren er periodes waar tattoos aanvaard werden. Tattoos werden wel geassocieerd aan de lagere klassen van de maatschappij en aan de onderwereld. “Beschaafde” Chinezen hadden slechts misprijzen voor die barbaarse techniek.
In het communistisch China van na 1949 werd de tatoeage totaal in diskrediet gebracht en zelfs verboden.
Maar sinds enkele tientallen jaren is de tattoo in China in ere hersteld. Nochtans is de motivatie voor een tattoo er heel verschillend dan in het westen.
In China is een tattoo een praal, een vertoon, iets dat je wil laten zien aan de buitenwereld. Hij is zelden specifiek voor de persoon getekend. Bijna alle tattoodesigns worden gekozen uit flash books. Er is weinig of geen betekenis achter het design te zoeken.
Belangrijk in China zijn de omvang van de tattoo, zijn plaats op het lichaam en gewoon het feit dat je er een draagt.
In China hebben tattoos toch nog steeds een negatieve connotatie. De eigenaar van een tattoo, ongeacht het gekozen motief, wordt door de maatschappij beoordeeld. Dit is nog steeds een voortvloeisel uit het Confucianisme: beschaafde lui zijn hun ouders en voorouders respect verschuldigd; het lichaam is een geschenk van de ouders en de mutilatie ervan doet de familie schande aan. Zoals gecultiveerde Chinezen geen rauw vlees eten en hun lichaamshaar niet scheren, zo ook laten ze zich niet tatoeëren.
Tatoeagemotieven en hun onderliggende motivatie
Bij mannen
Traditionele motieven zoals draken, tijgers en krijgers die een omvangrijk deel van het lichaam sieren, zijn geliefd door diegenen die snel rijk zijn geworden en misschien ook wel criminele activiteiten hebben. Gecombineerd met een geschoren schedel wordt deze tattoo etalage meestal niet geassocieerd met “eerlijke jongens”.
Met een kleinere tattoo op de schouder of bovenarm wil de eigenaar laten weten dat hij tot de artistieke wereld behoort. Zijn tattoo zegt :“Ik ben geen schoft maar heb wel een harde kern: meisjes houden van macho’s”.
Een kleine tattoo op de hand is frekwent in de modewereld, bij fotografen en hairstylists.
Bij vrouwen
Een kleine tattoo op de enkel of de bovenarm betekent dat men zich mooi en trendy voelt, dat men vrijgevochten en zelfstandig is.
Een kleine tattoo op de hand vindt men dikwijls terug bij vrouwen die in de schoonheidssector werken (hairstylist, manicure) of die als model werken.
Een “sletstempel” op de lage rug zegt dat de eigenares modern is en een open geest heeft. Ze is modebewust en aarzelt niet om veel blote huid te laten zien.
Chinese getatoeëerden van beide geslachten gaan een vrij groot engagement aan. Ze worden dikwijls aangezien als bad boys en bad girls.
Maar de Chinese maatschappij is toch wel meer geneigd tot het aanvaarden van bad boys dan van bad girls. Gelijkheid tussen man en vrouw, what else?
