Een beklijvend boek! Een boek dat je in één ruk door zou willen lezen. Een boek waarvan het einde je ontredderd achterlaat…

Li is een befaamde manhuaschrijver die ons reeds ontroerde met o.a. “Une vie chinoise”, “Les pieds bandés”…Deze strip werd in het Chinees geschreven en meteen naar het Frans vertaald.

Dit keer wisselen in het boek striptekeningen en foto’s elkaar af.

Het verhaal start met een bezoek van Li aan de vlooienmarkt van Kunming, hoofdstad van Yunnan. Li ontmoet er antiquair Liaoqi die hem een fraaie Japanse gravure toont. Het is een verzameling mooie afbeeldingen die de eerste Sino-Japanse oorlog van 1894-1895 voorstelt.
Einde van de 19° eeuw: de Qingdynastie is gescleroseerd en corrupt. Het Rijk van het Midden leeft teruggetrokken en heeft geen interesse voor wat zich buiten haar grenzen afspeelt. Keizerin Cixi verduistert de fondsen die ze voor de modernisering van het leger heeft gekregen. Het geld zal dienen om ter ere van haar 60° verjaardag, een luxueus zomerpaleis met een marmeren boot te bouwen.
Aan de andere kant van de zee begint Japan aan een nieuwe periode, de Meijiperiode (“verlichte politiek”). Japan reorganiseert haar politiek systeem, reformeert haar administratie, begunstigt de industrialisatie, zet een nieuw leger op de been en opent zich naar het Westen.
Voor Japan betekent het verval en de verzwakking van het Chinese Rijk dé gelegenheid om China binnen te vallen.
Dit is het begin van de eerste Sino-Japanse oorlog.

Na de fraaie Japanse gravure te hebben bestudeerd komt Li Kunwu in contact met de baas van Liaoqi. De stokoudeantiquair leeft in een vervallen wijk. Hij is in het bezit van een bijzonder fotoalbum. De foto’s zijn genomen door Japanse reporters tijdens de Sino-Japanse oorlog van 1937-1945 en beelden hoofdzakelijk de Japanse troepen en hun dagelijkse leven af. Er is zelfs een foto van een sumogevecht.
Individuele en collectieve foto’s van Japanse officieren,  soldaten die kleine Chinese dorpen binnenvallen, loopgraven, tanks, bombardementen…we wanen ons temidden van de Japanse troepen! Er zijn ook foto’s van Chinese gevangenen die het wrede gedrag van de Japanners niet verdoezelen. Ze maakten gebruik van gas, de civiele bevolking werd uitgemoord…

Li deelt met ons zijn ontdekking van onuitgegeven archieven van de tweede Sino-Japanse oorlog.
Het boek is een echte documentaire die ons een goede kijk biedt op die verschrikkelijk harde jaren die Japan tot aartsvijand van China maakte.

Cicatrices
Li Kunwu
SDX Joint Publishing Co, Ltd, 2012
ISBN 978-2-3725-9000-6

Winter in Jinan (deel 2)

Lao She

Vertaling: Maud Thiery

Het is wonderlijk als er er wat sneeuw uit de hemel valt. Kijk eens, de denneboompjes op de bergen zenden steeds meer hun groenzwarte glans uit, de boomtoppen dragen een kapseltje van witte bloempjes, ze lijken wel op Japanse verpleegsters. De bergtoppen zijn helemaal wit, en vormen met de blauwe hemel een zilveren inlegwerk. Op de bergflanken zijn er plaatsen waar de sneeuw wat dikker ligt en zijn er plaatsen waar de kleur van het gras tevoorschijn komt, tegelijk wit en donkergeel. Ze verfraaien de bergen met een lint van gerimpelde bloemen.

Kijk, kijk, dit sneeuwkleed lijkt wel door de wind opzij te zijn geblazen en doet je verlangen nog wat meer te zien van het bloemenkleed van de bergen. Wacht, de zon gaat snel onder,dan schijnen de zachtgele zonnestralen schuin op de bergen.
De  dunne sneeuwlaag lijkt daar plots beschaamd, ze laat heel lichtjes wat kleur aan het licht komen.
Er valt een lichte sneeuw, Jinan doorstaat geen hevige sneeuw. Deze kleine bergen zijn zo delicaat en elegant!

Het oude Jinan, vanbinnen zo nauw, vanbuiten zo spatieus. Op de bergflanken liggen enkele dorpjes, de daken van de huizen zijn licht besneeuwd. Ja, dit is een tekening met chinese inkt van Zhang Xiaoshui of nog, een tekening van een bekende schilder uit de Tangdynastie.

Het water in Jinan, is niet alleen niet vastgevroren, integendeel, het groene kroos zendt wat warme lucht uit.
Het waterkroos is diep groen, het doet het groen dat in de winter is ingeslagen helemaal uitkomen. Hoe meer de dag klaart, hoe groener het waterkroos. Het water is onderworpen aan deze groene kracht, het mag niet vastvriezen. Temeer daar de lange takken van de treurwilg  in het water hun beeld weerspiegelen!
Kijk maar, doordat het water van de rivier traag geklaard is kan je er nu doorkijken. In de lucht, in de hemel, van boven tot beneden, is het overal helder, oneindig blauw. Een natuurlijke, gracieuze blauwe quartz. In dit stuk blauwe quartz zijn rode daken, bergen begroeid met geel gras en grijze schaduwen van bomen, op een geborduurd rond tapijtje, vervat.

Dit is winter in Jinan.

*Beiping: van 1928 tot 1949 was dit de naam voor Beijing toen Nanjing (tijdelijk) hoofdstad was van China