Zhao Lei is in China een heel populaire “Indie songwriter”, zijn folk music 民谣（minyao) is heel hedendaags .
Zhao Lei heeft een diepe liefde voor de muziek. Na zijn afstuderen aan het atheneum ontving hij een bericht van toelating tot de universiteit maar hij gaf de universiteit uit eigen beweging op en verkoos om niet af te wijken van zijn muziekdroom. Elke dag ging Zhao Lei met een gitaar op de rug naar de metro en onderdoorgangen van Beijing om er te zingen. Nadien ging hij in bars zingen en had hij een relatief stabiel inkomen.
Nog later ging hij naar Tibet, Sichuan, Yunnan. Terwijl hij reisde deed hij ervaring op, en schreef zijn emoties neer in zijn songs.
Nog eens later begon Zhao Lei aan songwedstrijden en muziekprogramma’s deel te nemen.
In 2014 deed Zhao Lei mee aan “China’s mooiste songs”en werd meteen beroemd.
Zhao Lei’s fans zijn ontelbaar.

De teksten van Zhao Lei’s songs zijn eenvoudig, oprecht, openhartig; ze hebben de smaak van het leven. Om het met een hip woord te zeggen: ze zijn “jiediqi”, no-nonsense.
In het leven is Zhao Lei zoals in zijn songs: zwijgzaam en sober.
Hier volgt de tekst van het lied waarmee Zhao Lei bekend werd: de woorden van het lied zijn zo mooi dat het lied net een gedicht is.

“Schilder”
tekst: Zhao Lei

Schilder een maneschijn op de eenzame nachthemel
Zing het lied dat ik onder de maneschijn schilderde
Verf een groot raam op het koude, ongezellige huis
En schilder dan een bed

Schilder een meisje dat me gezelschap houdt
Schilder dan een gewatteerde kanten slaapzak
Schilder dan een stoof en brandhout
We zijn geboren om samen te leven

Schilder een zwerm vogels die me omringen
Schilder dan een groene bergketen en turkooise hellingen
En daarboven stille, gelukkige en voorspoedige
Regendruppels die traag en licht over de rijstvelden vallen

Schilder een regenboog die je met je hand kan raken
Met daartussen een hemel vol sterren die ik niet zal doven
En schilder dan een eindeloos kronkelend, glibberig weggetje
Het weggetje waarvan mensen in hun dromen het einde willen halen

Schilder de serene pose van moeder
En een ruzie die je met een gom wegwist
Schilder genoeg graan voor een jaar
Zodat de mensen ontspannen en zorgeloos zijn

Ik heb geen gom om de herrie weg te wissen
Slechts een penseel dat de eenzaamheid schildert
De maan in de nachthemel zal niet meer schijnen
Er is slechts een ontroostbaar kind dat aan het zingen is
Schilder een maneschijn op de eenzame nachthemel