Jinan, hoofdplaats van de provincie Shandong, ook nog de ‘City of Springs’ genaamd, ligt op ongeveer 400 km ten zuiden van Beijing en ligt dus, naar Chinese normen, dicht bij de Chinese hoofdstad.

En inderdaad, de bullet train kan het op amper twee uren doen! Mijn man en ik vinden het de moeite waard om daar een dagje rond te lopen temeer dat de schrijver Lao She 老舍 (1899-1966) er aan de Universiteit vier jaar les heeft gegeven, van 1930 tot 1934 er dat zijn vroegere huis te bezichtigen is…

We nemen de vroegste trein, om 7:10 en installeren ons in de heel comfortabele en nette sneltrein. De trein stopt maar enkele keren. Wat een toeval! De eerste stop is in Cangzhou 沧州! Ik moet lachen omdat ik een novelle vertaalde van de schrijver Bao Tianxiao 包天笑 die heette: Tussenstop in Cangzhou (zie blog 20 december 2011).

We komen aan in Jinan en besluiten eerst het huis van Lao She te bezichtigen. Het is een courtyard die heel wat gelijkenissen vertoont met zijn huis in Beijing en heel veel charme heeft. In de tuin staan twee persimoen bomen.

Na een heerlijke noedel lunch begeven we ons naar de belangrijkste van de 72 historisch vermelde bronnen: de Baotu Spring, gelegen in een prachtig park in Chinese stijl. Vijvers met gutsende bronnen, treurwilgen, rode houten bruggetjes: een feeëriek spektakel! Keizer Qianlong (1711-1799) van de Qingdynastie bezocht de bron en noemde ze ‘de eerste Bron onder de Hemel’. Men zette er dan, naast de bron een tablet neer met ‘s keizers handschrift.

We nemen de trein terug en verlaten de vochtige atmosfeer van Jinan voor de kurkdroge lucht van Beijing, maar nu zonder tussenstop in Cangzhou!

7. Lhasa, de Barkhor

Na een lekker ontbijt in onze House of Shambhala maken we een wandeling in  Lhasa’s  meest iconische pelgrim circuit: de Barkhor. De Barkhor is het circuit of kora dat de gelovigen maken rond het randgebied van de Jokhang, tweemaal per dag en steeds in klokwijzerzin. De meest fervente gelovigen prosterneren zich al wandelend op de grond.

De Barkhor is niet het enige pelgrim circuit: het ligt tussen de Nangkhor dat strak rond de Jokhang loopt en de 8 kilometer lange Lingkhor dat ook een deel van de moderne stad omvat.

De Barkhor is het spirituele hart van de Heilige stad en tegelijk de belangrijkste shoppingwijk voor de Tibetanen. Het is intact gebleven en heeft geen ‘modernisering’ ondergaan. De mannen dragen vilten cowboy hoeden, de vrouwen dragen een gestreept veelkleurig schortje op een lange rok.

Aan de kant van de ingang van de Barkhor op de eerste verdieping, staan vijf vrouwen, zingend, met een houten stok gerst te pletten, een hele dag lang. Beneden, voor de ingang van de tempel, horen we het geschuifel van de pelgrims en het geprevel van hun mantra’s. De geur van yakboter is overweldigend…

We moeten naar het vliegveld en stoppen aan het grootste postkantoor van Lhasa om onze kaartjes te posten. We willen échte mooie Tibetaanse postzegels op onze kaartjes en krijgen ook inkt en tampons: de een met het opschrift ta-shi de-lek, de ander met een yakfiguur en we tamponneren ijverig onze kaartjes die Europa hopelijk zullen bereiken…

ka-lee shu Tibet!