Over enkele dagen vieren de Chinezen opnieuw Valentijn.
Chinezen zijn fervente netizens, ze ontlenen veel nieuwe woorden en zinswendingen aan het internet. Ze gaan die woorden dan in de omgangstaal gebruiken: zo ontstaat een nieuwe trendy manier van spreken.
Er verschijnen zelfs woordenboeken van die ‘nieuwe taal’. Ik kocht er zo een, enkele jaren terug:
新词语漫话 xin ciyu manhua, vrij vertaald als ‘Vrij chatten over nieuwe woorden en uitdrukkingen’, een leuk boek van 333 bladzijden. Het probleem is dat dit boek nu al niet meer ‘nieuw’ is, en dat er reeds vele andere op de markt zijn!

De laatste jaren heeft dat xin ciyu-fenomeen zelfs een nieuw feest doen ontstaan: Cyber Valentine. Deze Internet Valentijnsdag wordt gevierd op 20 mei.

Waarom 20 mei? Dit vergt enige uitleg.

5月20号, vijfde maand twintigste dag of, eenvoudiger: 520, wordt uitgesproken: wu er ling, vijf twee nul.
Wu,vijf, klinkt (een beetje!) als wo, ik.
Er, twee, klinkt (als het op een zekere manier wordt uitgesproken) als ai, liefhebben.
Ling, nul, lijkt wat op ni, jij.

520 staat dus voor 我爱你wo ai ni: ik hou van jou!

De oudere Chinese generatie viert 20 mei niet, de trendy jeugd wel: 20 mei is dé ideale dag voor een date en natuurlijk ook voor een huwelijk!

Net twee dagen geleden werd de beweging van 4 mei 1919 herdacht. Honderd jaar geleden verzamelden bijna drieduizend studenten uit verschillende universiteiten van Beijing voor de Poort van de Hemelse Vrede, het huidige Tiananmenplein. Men beschouwt die datum als het symbool voor de intrede van China in de moderne tijd.

De studenten kwamen toen protesteren tegen het Verdrag van Versailles dat gesloten werd kort na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Het schreef de gebieden in de provincie Shandong, die tot dan toe onder Duitse controle stonden, aan de soevereiniteit van Japan toe.
Deze machtstransfert tussen grote mogendheden maakte de studenten pisnijdig: niet alleen hield het verdrag van Versailles geen rekening met de Chinese wensen maar de studenten werden zich ook bewust van de zwakte van China, van haar instituties en de omvang van haar traditionele cultuur, evenals van de macht van de mandarijnen en de onderdrukking van de vrouw… en dit slechts enkele jaren na het einde van het keizerrijk.

Het 4 mei manifest stelde dat China slechts door democratie en wetenschap uit haar politiek, moreel, academisch en intellectueel obscurantisme kon raken. En daarvoor waren de studenten bereid hun leven te geven. Het falen van deze beweging op politiek vlak had voor gevolg dat de initiators ervan een tegengestelde richting insloegen. Enkelen onder hen zouden twee jaar later aan de wieg staan van de communistische partij.

De beweging oogstte wel succes op andere gebieden: de Baihua, het modern Chinees zou het literair Chinees vervangen als officiële taal, in het onderwijs en in de literatuur.

De 4 mei beweging wordt ieder jaar herdacht, zowel op vasteland China als op Taiwan maar dan wel onder verschillende benamingen:
in de Volksrepubliek China heet ze 青年节het Feest van de Jeugd en in Taiwan heet ze 文艺节het Feest van de Literatuur!