De thriller start op 19 oktober 2002 om 15h45 met een klopjacht, een serial killer, een brief en de moord op een mythische politieofficier, Zheng Haoming.
Kapitein Han Hao is vastbesloten de moordenaar te vinden: Haoming was, achttien jaar geleden, zijn mentor.
In 1984 werden in Chengdu een reeks moorden gepleegd die leidden tot het oprichten van een speciale eenheid, de 4/18. Zheng Haoming en een zekere Pei Tao die we later zullen terugvinden, maakten deel uit van de 4/18. De speciale eenheid 4/18 faalde in haar opdracht en werd ontbonden.
Zoveel jaren later is Haoming nog steeds door deze ‘cold case’ geobsedeerd en denkt een belangrijke aanwijzing te hebben gevonden die de zaak zou kunnen oplossen.

Hij wordt dood aangetroffen in zijn appartement. De speciale eenheid 4/18 herrijst uit haar as. Er staat haar een ongelooflijk moeilijke opdracht te wachten: de moordenaar is een duivelse versie van Spider-Man die zijn slachtoffers telkens op de hoogte brengt van zijn nakende dood. Dit doet hij via het sturen van een doodsaankondiging, in prachtige Chinese kalligrafie…

Dit eerste deel van een trilogie is meesterlijk geschreven, met tal van parallelle plots, en met tal van nieuwe, onverwachte wendingen.
In Death Notice klaagt de auteur de corruptie in zijn land aan; het hele boek is een en al confrontatie tussen de gerechtigheid en het kwaad…

Zhou Haohui, 42 jaar, is als ingenieur afgestudeerd aan de prestigieuze Tsinghua Universiteit in Beijing. Hij gaf zeven jaar colleges aan Beida, Beijing University. Hij publiceerde zijn eerste novellen online; ze werden onmiddellijk succesvol onthaald.
In 2012 keerde hij terug naar zijn homeland, Yangzhou en besloot fulltime schrijver te worden.
Hij zegt: “Logisch denken is mijn kracht. Het heeft me geholpen om fascinerende en ingewikkelde intriges te bouwen…”

Death Notice  Doubleday ISBN 978-0-385-54332-3

Avis de Décès  Sonatine ISBN 978-2-35584-751-6

En nu is het wachten op het tweede deel!

De oorsprong van de dazibao, letterlijk ‘poster met grote karakters’, heeft een eeuwenoude traditie die werd ingesteld in het keizerlijke China.
De dazibao liet aan het volk toe zich uit te drukken. Een in grote karakters en met de hand geschreven affiche waarbij het gezag, van de lokale of de keizerlijke administratie, werd betwist, werd publiekelijk op de muren geplakt.

In de eerste helft van de twintigste eeuw raakt het wat in onbruik maar kent een revival tijdens de Culturele Revolutie die in 1966 begint.

De dazibao heeft opnieuw een populair karakter maar wordt nu, hoe kan het anders, gebruikt als revolutionaire propaganda.
Vooral studenten houden van het opstellen van dazibao’s. Zo wordt een dazibao, geschreven door de studente Nie Yuanzi, door Mao in zijn Renmin Zhibao (Volkskrant) opgenomen. Hij zal bijdragen aan de verspreiding van de Culturele Revolutie en aan het ontstaan van de Rode Gardisten, Mao’s studentenmilitie…
De dazibao wordt gebruikt als communicatiemiddel tussen de revolutionaire comités en het volk.

Wanneer het nieuwe maoïstische regime in 1969 aan de macht komt, wordt de dazibao door het regime aangewend voor propaganda. Hij verliest dan zijn volkse karakter maar verliest tegelijk ook zijn subversief en contestatair karakter.

De Culturele Revolutie eindigt in 1976.
In 1978 wordt de dazibao opnieuw gebruikt tijdens de beweging van de Muur van de Democratie. Deze muur van bakstenen in de straat Xidan wordt tussen november 1978 en december 1979 met ‘posters met grote karakters’ vol politieke discussies en de val van de Bende van Vier, beplakt. Deze muur trekt mensen aan in grote getale die daar ook spontane meetings organiseren.
In 1979 wordt de Muur van de Democratie verhuisd naar Chaoyang, een publiek maar betalend park. De controle is daar efficiënter.

Op het einde van 1979 maakt de repressie een einde aan deze vrije pers…