Vraag aan Chinese kinderen welke de grootste Chinese dynastie was en negen op de tien zullen je antwoorden: de Tangdynastie.
De Tangdynastie (618-907) was een dynastie die zich kenmerkte door haar kosmopolitisme, haar openheid, haar ontvankelijkheid voor nieuwe ideeën, zoals het boeddhisme, haar nieuwsgierigheid naar de cultuur van andere landen…
De twee belangrijkste Tangdichters waren, zoals ik reeds vermeldde in vorige blog, Li Bai en Du Fu. In de Chinese literatuurgeschiedenis zijn ze even belangrijk als Shakespeare in de Engelse literatuur.
De maan speelt een heel belangrijke rol in China. Ze staat symbool voor de poëzie en voor de dromen en zou een rol gespeeld hebben in de dood van Li Bai.
De legende zegt dat hij op een nacht in een rivier verdronk toen hij probeerde de weerkaatsing van de maan in het water te omhelzen. Dronkenschap had geen negatieve connotatie voor een Chinese dichter van de 8e eeuw, ze was gewoon de weg naar goddelijke inspiratie.
Hier volgt mijn vertaling van Li Bai’s bekendste gedicht:
Reflecties in een stille nacht
Stralen van de maan lagen voor mijn bed,
Ik dacht dat er dauw lag op de grond.
Ik hief het hoofd en aanschouwde de maan,
Ik boog het hoofd en dacht aan thuis.
(wordt vervolgd)