Dit jaar valt de vijfde nieuwe maan van de Chinese lunisolaire kalender op 21 juni en is het tegelijk de tiende zonneterm, xiazhi of zonnewende.

Bij elke nieuwe maan reflecteren de Chinezen in welk seizoen ze zijn en halen ze wijsheid van hun voorvaderen op. Laten we het bij deze vijfde nieuwe maan over ‘verouderen’ hebben.
Zie het leven als een ‘gedwongen toestand’. In de natuur is de norm ‘in evenwicht zijn’ met de omgeving. Een ‘gedwongen toestand’ betekent daarentegen dat het een grotere energie bezit dan in de omgeving aanwezig is. De ‘gedwongen toestand’ is dus een toestand van onevenwicht met de omgevende natuur. Dat onevenwicht zal uiteindelijk tot een toestand van evenwicht terugkeren. Alles wat geboren is, zal leven, zal verouderen en tenslotte sterven.

In de 黄帝内经 Huangdi Neijing, de Yellow Emperor’s Inner Canon (c. 300 voor Chr.), de fundamentele doctrine van de Chinese geneeskunde, staat geschreven dat groei en aftakeling niet lineair zijn maar cyclisch verlopen. Hier volgen enkele observaties van die cycli bij vrouwen en mannen.

Vrouwelijke Jing (kanalen): cycli van zeven jaren:
– de energie van haar nieren wordt optimaal op de leeftijd van 7 jaar
– ze menstrueert als ze 14 jaar wordt
– haar tanden zijn volledig ontwikkeld op 21 jaar
– haar energie, bloed en ledematen zijn in optimale conditie op de leeftijd van 28 jaar
– deze conditie van optimale qi (levensadem) begint te verminderen op de leeftijd van 35 jaar
– haren worden wit op 42 jaar
– de menopauze treedt in als de vrouw 49 jaar wordt

Mannelijke Jing: cycli van acht jaren:
– zijn nierenergie , haargroei en tanden zijn optimaal op de leeftijd van 8 jaar
– zijn spermaejaculatie is er op 16 jaar
– de qi van nieren en tanden is volledig ontwikkeld op 24 jaar
– zijn beste lichaamsconditie heeft hij op de leeftijd van 32 jaar
– zijn conditie begint te verminderen op de leeftijd van 40 jaar
– haren worden wit op 48 jaar
– lever en nieren beginnen af te takelen op 56 jaar
– er is een afname van vitale energie, en een uitvallen van de tanden wanneer hij 64 jaar wordt

Deze veranderingen in het lichaam zijn constanten die, volgens de Chinese geneeskunde, positief of negatief beïnvloed worden door onze genen, onze omgeving, onze levensstijl alsook door onze emotionele sterkte.
Wat raadt de Chinese geneeskunde ons aan nu de zonnewende ons warmere dagen brengt?
“Het wordt tijd om ons eten en om onze sociale contacten pikanter te maken!” …en aldus onze ‘gedwongen toestand’ een boost te verschaffen.
Een spicy meal wordt dan ook het onderwerp van mijn volgende blog.

In deze kleine reeks over de drunken poets mag zeker Cui Hao 崔颢 (704?-754 ) niet ontbreken: hij schreef een prachtig gedicht over een toren die één van China’s Vier grote Torens werd, de Toren van de Gele Kraanvogel.

Cui Hao werd geboren in Bianzhou, het huidige Kaifeng en slaagde in de keizerlijke examens in 723. Hij zou als ambtenaar heel veel gereisd hebben. Vier van zijn gedichten, waaronder de bekende Toren van de Gele Kraanvogel, maken deel uit van de Anthologie van Driehonderd Gedichten uit de Tangdynastie.

Er bestaan verschillende legendes over de Toren van de Gele Kraanvogel. De meest bekende gaat over een wijnhandelaar in Wuhan, Xin genaamd.
Men vertelt dat op een dag een ‘onsterfelijke’, Zi’an genaamd, Xins wijnwinkel binnenstapte, verkleed als een bedelaar. Xin bood hem zonder vooroordeel een glas wijn aan.
De arme man kwam terug, elke dag en gedurende vele jaren. Xin verwelkomde hem steeds met evenveel warmte.
Op een dag, toen de bedelaar de winkel verliet, greep hij naar een stuk sinaasappelschil en tekende hij ermee een kraan op de muur. Hij vertelde Xin dat, telkens als hij in de handen zou klappen, de kraan van de muur naar beneden zou komen en voor hem zou dansen. Wonderbaarlijk! Wat de arme man vertelde was waar. En de dansende kraan lokte zoveel klanten naar Xins wijnwinkel dat deze laatste er heel rijk van werd.
Tien jaar later kwam Zi’an terug naar Xins winkel, haalde een blokfluit uit zijn zak en beviel de kraan van de muur te komen. De kraan vloog naar beneden en liet Zi’an op zijn rug klimmen. Samen vlogen ze heel ver weg. In herinnering aan  Zi’an en de kraan bouwde Xin de Toren van de Gele Kraan…

Deze toren bestaat echt en werd opgericht in 223 na Chr., tijdens de Drie Koninkrijken. Hij werd ettelijke keren gedeeltelijk vernield en herbouwd tot hij in 1884 volledig in het vuur opging. Hij werd slechts opnieuw herbouwd in 1980. Deze 51 meter hoge toren, in het centrum van Wuhan gelegen, is nog altijd een toeristische attractie.

Hierbij mijn vertaling van het gedicht:

 

De Toren van de Gele Kraanvogel

Vroeger is hier iemand op een gele kraanvogel weggevlogen,

Op deze plaats staat nu de lege Toren van de Gele Kraanvogel.

De gele kraan, eens weggevlogen, kwam niet meer terug,

Witte wolken wachtten duizend jaar boven de lege toren.

De heldere rivier weerspiegelt de bomen van Shanyang,

Het groene gras wast weelderig op de Papegaaibank,

De avond valt; mijn geboortestreek, waar mag die zijn?

Mist en golven op de rivier stemmen mij zo triest.