In mijn vorige blog vertelde ik jullie het verhaal van dit ‘Chinees recept’ dat…niemand in China kent. Hier volgt het receptje dat toch de moeite waard is om uit te proberen.

Ingrediënten voor de kipmarinade:
* 1kg ontbeende kippenbouten in hapklare stukken
* 2 eetl heldere sojasaus
* 1 eierdooier
* mengeling van 2/3 cup maiszetmeel + 2/3 cup bloem
* peper en zout

Ingrediënten voor de saus:
* 2 theel arachideolie + veel olie om de kippenstukjes te frituren
* 2 theel geraspte gember
* 3 theel geperste look
* een twintigtal hele droge hot chilipepers
* 8 eetl witte suiker
* 5 eetl Chinese zwarte Chinkiang azijn
* 3 eetl sojasaus
* 1 theel maïszetmeel 7 eetl water

Afwerking: koriander en sesamzaden

Werkwijze:
Marineer de kip met de marinade op uitzondering van de bloem en laat 15’ staan. Giet dan over in een plastieken zak en voeg de bloem toe. Sluit de zak, schud goed en giet door een zeef om de overtollige bloem te verwijderen.
Verhit de olie, wanneer er veel belletjes ontstaan rond een ondergedompelde chopstick laat je de kippenstukjes een voor een in de hete olie zakken, niet te veel ineens en, afhankelijk van de grootte van de pan, in twee of drie keer. Frituur voor een zestal minuutjes en draai de stukjes regelmatig om. Haal uit de olie en laat alles 15’ rusten.
Herhaal het frituren. Maak ondertussen de saus:
Vermeng suiker, maïszetmeel, zwarte azijn, sojasaus en water.
Verwarm de wok op laag vuur. Voeg olie en chilipepers toe en roerbak tot de aroma’s van de pepers loskomen. Voeg look en gember toe en roerbak. Voeg de saus eraan toe en kook op matig vuur tot ze stroperig wordt. Dan pas voeg je de kip eraan toe en vermeng je goed.
Stort uit op een mooie schotel en bestrooi met koriander en sesamzaadjes.

慢慢吃! Smakelijk!

General Tso’s chicken
左宗棠鸡

Nog zo’n Chinoiserie die, net als de fortune cookies (zie blog 12 juli 2022) in de VS razend populair is maar in China…onbekend is!
De Amerikanen associëren deze schotel, genaamd naar generaal Zuo Zongtang 左宗棠uit de Qingdynastie, met de Hunanse keuken sinds hij in de seventies voor de eerste keer in een Hunan restaurant in New York op de kaart verscheen. Maar het gerecht is dus totaal onbekend in Hunan. Vanwaar komt dit merkwaardig feit?

In 1972 ging president Nixon naar China: dat was een historisch bezoek. De Amerikanen, geboeid door dat bezoek, gingen zich interesseren aan de Chinese keuken. Hetzelfde jaar opende een Taiwanese restaurateur een Hunan restaurant in New York en prees die regionale keuken aan als superieur aan de gangbare Chinese restaurantgerechten. Dit restaurant werd the place to go. In twee jaar tijd rezen in New York honderden Hunanse restaurants op maar…ze serveerden geen echte Hunanse keuken.
Een van die restaurants, Uncle Peng, bracht General Tso’s chicken in het midden van de jaren 1970 mee uit Taipei.

Alhoewel de Taiwanese keuken vanzelfsprekend haar roots heeft in de keuken van vasteland China waren toen reeds een twintigtal jaren voorbij sinds de evacuatie van de Kuomingtang in 1949 en hadden de gerechten soms nog weinig gemeen met de oorspronkelijke. Anderzijds, wegens zijn heel grote populariteit, verscheen General Tso’s chicken in heel korte tijd op de kaart van de andere ‘Hunanse’ restaurants en onderging eveneens zoveel veranderingen dat hij snel geen enkele gelijkenis meer had met de originele: de smaken werden immers ook teveel aangepast aan de niet-Chinese communauteit.