Yang Fei, de hoofdpersoon van het boek, sterft tijdens een explosie in een restaurant. Hij krijgt een telefoontje van het crematorium met de vraag waar hij blijft. Na zich wat verfrist te hebben en een schone pyjama te hebben aangetrokken, haast hij zich naar het uitvaartcentrum om er gecremeerd te worden. Daar ziet hij dat er twee soorten stoelen zijn: plastieken stoelen voor de armen en lederen loungestoelen voor de rijken…

Zo start het verhaal van Yang Fei. In de tijdspanne van zeven dagen vertelt hij zijn levensverhaal en dat van zijn naasten en vrienden. Zeven dagen, omdat volgens het Chinese geloof de ziel na de dood gedurende zeven dagen rond zijn huis blijft dolen vooraleer hij naar zijn graf gaat.

Dit boek is geen boek over de dood. Dit is een list van Yu Hua om de wantoestanden in China aan te klagen. De overledenen illustreren trouwens elk een schandvlek van China: corruptie, onteigening, onbetaalbare grondprijzen en begraafplaatsen, medische en voedselschandalen, illegale orgaanhandelaars, folteringen, onterechte executies en noem maar op.
Yu Hua heeft het boek kunnen laten uitgeven omdat zijn roman een ‘fictie’ is. Boeken hebben geen staatsvisum meer nodig, het zijn de uitgevers die de boeken censureren. Twee grote uitgeverijen wouden De zevende dag niet uitgeven. Een derde, kleine uitgever publiceerde het.

Het boek zit ook vol humor en is meteen een prangende weergave van bestaande toestanden in het hedendaagse China.
Het is prachtig vertaald door sinoloog Jan De Meyer.

Een must!

De zevende dag Yu Hua
De Geus 2016