- Het goede nieuws
Sinds 14 maart 2024 kan je naar China reizen zonder visum: ‘de Chinese overheid wil met deze maatregel haar land aantrekkelijker maken voor buitenlandse bezoekers’.
Een visum voor China aanvragen is een hele klus: de aanvraag dient online te gebeuren, je bent dus totaal overgeleverd aan de goodwill van de technologie. De problemen beginnen al van bij de eerste bladzijde (er zijn er vijf in totaal!): de nieuwe pasfoto’s moeten aan tal van strenge voorwaarden voldoen en dat is niet vanzelfsprekend. Bij de ene foto zegt de computer dat er niet voldoende pixels zijn, bij de andere zegt hij dat de achtergrond niet wit genoeg. De computer blokkeert, de miserie begint.
Ik herinner me vroeger, vijf en twintig jaar geleden, toen ik naar de Chinese ambassade ging met mijn aanvraag: één blad, met de hand ingevuld. Een keer was ik zelfs mijn pasfoto vergeten waarop ik als antwoord kreeg: 没问题，我们认识您！Geen probleem, we kennen je!
In 2011 werd het Chinese Visa Application Service Center opgericht. De aanvraag van een visum werd met de jaren lastiger. Ik moest me verantwoorden ‘waarom ik weer naar China ging?’, ‘wat ik daar ging doen?’. Ik ging er lessen volgen in de Sinology Institute (de vrouwelijke douaniers vonden dan de school niet) en aansluitend HSK examen afleggen.
De regels voor het indienen van je aanvraag veranderden constant: pasfoto met bril, nadien pasfoto zonder bril…De grappige, vriendelijke, Belgische ambtenaar aan het onthaal grapte eens: volgende keer is het een foto zonder kleren! Haha!
Het nieuws dat je naar China kan zonder visum was dus voor mij een grote verademing!
Maar er zijn wel enkele restricties: naar China reizen zonder visum kan indien je niet langer dan 15 dagen/14 nachten met toeristische doeleinden reist. Een visum blijft nodig indien je verblijf langer is dan 15 dagen of voor studie, werk, diplomatische/officiële bezoeken reist.
Mijn man en ik planden al lang om naar het uiterste noorden van China te gaan, tot aan de grens met Rusland. Omdat ik nu de grote Chinese schrijfster van de meest noordelijke provincie Heilongjiang Xiao Hong (°1911-1942) vertaal en het grootste deel van haar werk zich daar afspeelt, besloten we naar Harbin te reizen.
Mijn vriendin Zhou Zhou was van mening dat we ons niet mochten beperken tot Heilongjiang en drong erop aan dat we ook westwaarts Inner Mongolië moesten verkennen, tot in Manzhouli.
En zo koos en bestelde ik op de Chinese 途牛 Tuniu onze droomreis naar Harbin, de grasslands
en het feeërieke Manzhouli…
a