6. Hulan

 Onze trip in Inner Mongolië zit erop. De nachttrein brengt ons terug naar Harbin waar we heel vroeg in de morgen aankomen.
Onze kamer in het Europahotel, ja, weer die van Xiao Hong, is nog niet vrij. We besluiten dus direct met de taxi naar Hulan te rijden, naar het geboortehuis van Xiao Hong.

Het is een traditionele siheyuan met twee courtyards, in de typische Mantsjoestijl. Het werd gebouwd tijdens de regering van keizer Xianfeng (1850-1861) en beslaat een oppervlakte van meer dan 7.000 m2 met 32 kamers waaronder een voor de varkenskweker en zijn familie, een waar graan werd geplet en gemalen, een waar de noedels werden gemaakt. Er is ook een schattig kippenhokje dat nog altijd in gebruik is.

In dat huis werd Xiao Hong in 1911 geboren en ze groeide er ook op. Ze verloor haar moeder toen ze pas negen jaar oud was en werd hardhandig opgevoed door een strenge, verbitterde vader. Slechts van haar grootvader kreeg ze warmte en liefde. Ze liep weg van huis om te ontsnappen aan een door haar vader gearrangeerd huwelijk en leefde in armoede en kou, tot de leeftijd van dertig jaar. Ondanks haar korte leven heeft ze ons een prachtig oeuvre nagelaten dat ook door Lu Xun zeer geprezen werd. Ik ben gestart met de vertaling van Marktstraat, een bundel korte verhalen van haar en haar minnaar, schrijver Xiao Jun, tijdens hun leven in Harbin …

5. Manzhouli

’s Anderendaags gaan we naar onze eindbestemming: Manzhouli. We doorkruisen opnieuw de indrukwekkende grasslands, de chauffeur moet weer dikwijls remmen voor de koeien en schapen die nonchalant de ‘snelweg’ bewandelen. Net voor Manzhouli komen we aan de Chinees-Sovjet grens: een heel groot plein met een uitkijktoren en een heel groot winkelcomplex waar je van alles kan kopen: van Russisch zwart brood en rode worst tot prachtige Mongoolse juwelen.

Natuurlijk ontbreken hier geen straatverkopers: matriochka ’s vinden we in alle gedaanten, zelfs leeuwen en wolven…We laten ons verleiden door spotgoedkope CD’s Mongoolse muziek en zilveren oorbellen in Mongoolse stijl. We rijden naar Manzhouli, grensstad van China, Rusland en Mongolië. Richting het Matriochka plein.

Het plein is een shock: een mini stad waarin de gebouwen, hoog en laag, gebouwd zijn in de stijl van bont gekleurde  matriochkas . Zelfs ons torenhoog  hotel is…een reuze matriochka! We gaan het hotel binnen: het lijkt wel een overdekte winkelgalerij met verschillende restaurants en ontelbare luxueuze boetieks!

We wonen een voorstelling bij van het Russisch Circus, grandioos. Wanneer we naar buiten komen is het al donker en zijn alle matriochkas verlicht. We wanen ons in een sprookje, een sprookje voor volwassenen…

Het gebied waar Manzhouli zich bevindt werd reeds vanaf de 7° eeuw V.Chr.  bewoond door nomaden als de Donghu, Xiongnu, Xianbei, en later semi-nomaden als de Khitan, Jurchen, Mongolen en Mantsjoes. In 1858 werd de Ergün rivier dankzij het verdrag van Aigun, de scheiding tussen China en Rusland.
In 1901werd de China Far East Railway gebouwd. Er ontstond een nederzetting rond Manchzhuriya Station, voor de Russen de eerste stop in Mantsjoerije. Dit was het begin van de moderne stad Manzhouli, de naam kwam van het Russische Manzhuli. De stad werd al snel een handelsstad. Deze grensovergang met Rusland werd een toeristische attractie, vandaar het grootse matriochka plein dat een AAAAA kreeg!

Onze dag eindigt met een bezoekje aan één van de oudste huizen van Manzhouli en een avondje in een Chinees restaurant gerund door…een jonge, mooie Russische vrouw.