Tijdens mijn laatste verblijf in Beijing zag ik opnieuw de volgende scene: een kraaknette luxe auto met donkere beglazing stopt ergens langs de weg en blijft een tijdje staan, waarna een reiziger uitstapt. De auto rijdt weg…
Neen, de reiziger werd hier niet afgezet door een familielid of een vriend maar wel door een DiDi, het equivalent van onze Über.
DiDi is een hype in Beijing: waarom zou je nog een gewone taxi nemen? De gewone taxi’s zijn niet altijd netjes, de chauffeurs kunnen nors zijn, als ze je willen voeren natuurlijk. Een gewone taxi moet je op straat aanhouden en dan hopen dat hij je niet weigert. Dit kan verschillende redenen hebben: omdat je opgegeven bestemming niet op zijn reisroute ligt, omdat hij het adres niet kent of omdat hij gewoon nu effe een nap wil nemen…
Didi integendeel hou je niet aan op straat: met je smartphone bel je naar de maatschappij die je onmiddellijk lokaliseert en je foto’s stuurt van chauffeurs die in je omgeving zijn.
Je kiest welke categorie van wagen je wenst, een kleine wagen, een standaard wagen of nog een luxewagen, en dan kies je welke chauffeur je het meest bevalt. Dan wordt je gezegd binnen hoeveel tijd de auto er zal zijn; je volgt zijn traject op het schermpje van je smartphone. De wagen is aangekomen. Je stapt in, de chauffeur kent steeds het adres waar zijn klant naartoe wil want hij heeft een GPS. Hij spreekt je aan in Standard Chinese, indien je geen zin hebt om te praten dan zwijgt hij en brengt je zonder omwegen naar het gevraagde adres. Eenmaal aangekomen betaal je met je Weixin (We Chat) portemonnee. En dat is nu mijn grote frustratie: alleen kan ik geen Didi nemen: omdat ik geen Chinese bankrekening heb, heb ik bijgevolg geen Weixin portemonnee en Didi’s worden uitsluitend via deze betaalwijze vergoed.
In gezelschap van mijn vriendin Zhouzhou mocht ik dan toch een DiDi-avontuur beleven en het was top! Een droom! De wagen was kraaknet, de jonge, charmante chauffeur vertelde ons dat hij chauffeur was in bijberoep, dat het zo goed opbracht en dat hij het als voltijdse activiteit zou uitoefenen; hij was cool in zijn rijgedrag en nam geen omwegen, hij was gecultiveerd zodat het gesprek tussen ons drieën spiritueel was. Hij stopte niet ‘ergens dichtbij onze bestemming’ zoals ik reeds enkele keren had meegemaakt om nadien nog een half uur onder de blakende zon te moeten stappen. Neen, hij zette ons af aan de ingang van de bioskoop waar Zhouzhou en ik een Indische film gingen bekijken!
DiDi of, voluit, DiDi Chuxing, wat zoiets betekent als ‘op reis met DiDi’ werd door Cheng Wei in juni 2012 opgericht (het heette toen DiDi Dache en vervolgens DiDi Kuaidi) en is nu reeds actief in 400 steden van China. Het hoofdkwartier ligt in Beijing. DiDi is ‘s werelds grootste ride-sharing maatschappij met 25 miljoen ritten per dag. Begin 2016 ging het met de Amerikaanse rivaal Uber, die in 2013 op de Chinese markt kwam, een prijzenoorlog aan. In augustus van hetzelfde jaar kocht DiDi Uber over.
In april 2018 heeft DiDi zijn eerste vestiging buiten Azië geopend, in Mexico. Hij plant om ook daar zijn rivaal Uber te verslaan…
