Vele Westerlingen weten ondertussen dat in China de Chinezen niet overal dezelfde taal spreken. Dat de officiële taal van de Volksrepubliek China (en Taiwan) het Standaardmandarijn is, gebaseerd op het Pekingdialect van het Mandarijn.

Wat ze misschien niet weten is dat buiten het Mandarijn China meer dan tien andere talen rijk is als het Kantonees, het Sjanghainees…naast ook ontelbare dialecten! De onderlinge communicatie is dus niet altijd gemakkelijk voor de Chinezen.

Maar de grootste verschillen in China zijn geografisch bepaald: de Yangtze rivier of Changjiang 长江, die uitmondt in Shanghai, scheidt China in een noordelijk en zuidelijk deel. De mentaliteit, het gedrag, het voelen, denken en doen van de Noord en de Zuid Chinezen is totaal verschillend. Het zijn bijna twee aparte werelden. Dit speelt soms een belangrijke rol bij de keuze van een huwelijkspartner.

Hier volgen enkele voorbeelden van ‘verschillen’.
De uitspraak: een Chinees uit het Noorden herken je doordat hij de woorden uitspreekt met een ‘er’ achteraan: een kind, 小孩xiao hai wordt xiao haier小孩儿.

Het voedsel: in het Noorden is het basisvoedsel noedels, in het Zuiden rijst. Zongzi 粽子, kleefrijst verpakt in bamboebladen, hebben in het Noorden een zoete vulling, in het Zuiden een hartige. Hetzelfde geldt voor de mooncakes 月饼die tijdens het mid-autumnfestival 中秋节worden gegeten.

De benaming van etenswaren: tomaten in het Noorden heten xihongshi 西红柿, deze in het Zuiden fanqie 番茄.

Waterijsjes zijn xuegao 雪糕, sneeuwcakes in het Zuiden, binggun 冰棍, ijsstokjes in het Noorden.

Ook de tangyuan 汤圆, waarnaar mijn blog is genaamd, hebben broertjes in het Noorden: yuanxiao 元宵.

Het zuidelijke patatje, yangyu 洋芋, wordt een tudou 土豆als ze naar het Noorden reist.

En, de karakters van de bloemkool hebben een verschillende plaats naar gelang ze in het Noorden, caihua 菜花, of in het Zuiden, huacai 花菜, worden geteeld.

Aya, hen fuza! 啊呀！很复杂！Ai, heel ingewikkeld!