Mijn vertaling van een ode aan de lente

春晓
孟浩然

春眠不觉晓,

处处闻啼鸟。

夜来风雨声,

花落知多少。

Ochtendgloren in de lente
Meng Haoran

Slapend in de lentemorgen, me van de ochtendgloren niet bewust,

hoorde ik van alle kanten vogellied.

Wind en regen ruisten de hele nacht,

hoeveel bloesems knapten af?

Meng Haoran (689?-740) was een leidinggevende dichter uit de Tangdynastie (618-906).

Niettegenstaande hij niet slaagde in het behalen van de hoogste graad van de keizerlijke examens (進士jinshi) en daardoor geen ambtelijke positie verwierf, had hij veel vrienden met een hoge positie in de regering. Daardoor boezemde hij respect in bij vele gekende, jongere dichters als Wang Wei, Li Po, Du Fu die hem gedichten opdroegen.

In dit heel apart idyllisch kwatrijn beschrijft de dichter niet rechtstreeks een lentelandschap maar zijn waarnemingen en gevoelens. Dit is Meng Haorans meest bekende gedicht.