Op het eerste zicht zou men een Chinese roujiamo kunnen vergelijken met een Amerikaanse hamburger. Allebei zijn het warme broodjes met een vleesvulling, maar hier stopt de gelijkenis.

Daar waar de hamburger pas in het begin van de vorige eeuw zijn opmars inzette, heeft de roujiamo een geschiedenis van meer dan tweeduizend jaar. Het grote verschil tussen beide ligt hem in de smaak: wie ooit een lekkere roujiamo heeft gegeten zal hem nooit meer durven vergelijken met een hamburger!

De roujiamo is afkomstig uit de noordelijke provincie Shaanxi, het is een warm, zacht en tegelijk krokant broodje met een vulling van varkensvlees en meer bepaald pulled pork. De beste roujiamo eet je in de eettent Lijiarongxi李家容喜 in het stadje Xianyang 咸阳, enkele kilometer verwijderd van Xi’an 西安, beroemd om haar Terracotta Leger. Net als Xi’an, hoofdstad van China tijdens verschillende dynastieën, was Xianyang een halte langs de Zijderoute.

De heerlijke smaak van Lijiarongxi’s roujiamo is te danken aan het bouillon waarin het varkensvlees vijf uur heeft gesudderd en een nacht heeft gemarineerd: ’s anderendaags is het vlees zo mals dat het smelt in de mond, je hoeft er echt niet op te kauwen. In Xianyang noemt men zulk een roujiamo lao han xi 老汉西: die een oude man blij maakt… De bouillon die bij Lijiarong wordt gebruikt is zo oud als het restaurant zelf: bijna dertig jaar! Een andere roujiamotent, daar niet ver vandaan, beroemt er zich op dat haar bouillon meer dan tachtig jaar oud is!

Net als de meeste specialiteiten, zijn roujiamo ’s bijna overal in China te vinden, met eigen variaties natuurlijk: in de provincie Ningxia, met haar grote Moslimgemeenschap, eet je het broodje met een vulling van lamsvlees.
Maar ook in Parijs at ik heerlijke roujiamo ‘s: in La Taverne de Zhao, rue des Vinaigriers, 10° arrondissement.
Een ware Chinese culinaire ervaring in de Franse lichtstad!