- De Jokhang
Na ons bezoek aan de Potala wacht ons een nog intensere beleving: de meest vereerde religieuze constructie van Tibet: de Jokhang. De bedwelmende geur van de boterlampen, het geprevel van de mantra’s, het schuifelen van de pelgrims grijpen ons aan.
De tempel werd gebouwd tussen 639 en 647 op initiatief van Songtsen Gampo. Koning Songtsen Gampo wou er een beeld in onderbrengen, een beeld van Mikyöba dat deel uitmaakte van de bruidsschat van zijn Nepalese vrouw Prinses Bhrikuti. Terzelfdertijd werd ook nog een andere tempel gebouwd, de Ramoche tempel om er nog een boeddhistisch beeld in onder te brengen, de Jowo Sakyamuni. Deze bracht zijn andere vrouw, de Chinese Prinses Wencheng mee. Men denkt dat, na Songtsen Gampo’s dood, Prinses Wencheng het beeld van Sakyamuni liet overbrengen naar de Jokhang om het in veiligheid te brengen. Dit beeld is het meest vereerde Boeddhabeeld van Tibet.
Tijdens de Culturele Revolutie werd de tempel door de Rode Gardisten grotendeels ontheiligd tot een varkensstal. In 1980 werd de tempel met goed resultaat gerestaureerd.
Vier Bescherm Koningen, telkens twee links en rechts van de ingang, kijken de pelgrims en bezoekers met boze ogen aan.
Op de gelijkvloerse verdieping huist het beeld van Jowo Sakyamuni, Sakyamuni op twaalfjarige leeftijd, door Prinses Wenchen naar Tibet meegebracht. Het beeld is 1,5 meter hoog, met edelstenen ingelegd en beladen met zijde en juwelen. Het is het belangrijkste beeld van Tibet.
We lopen door een opeenvolging van kappellen, allen om ter mooist, allen gehuld in de bedwelmende geur van yakboter. We lopen in klokwijzerzin, zowel in en rond de tempels als rond de chörten, de Tibetaanse stupas. Lisa, onze Tibetaanse gids, berispt Chinese toeristen die in de verkeerde richting lopen.
De eerste verdieping is ook een aaneenrijging van kapellen: de kapel van Songtsen Gampo, de belangrijkste, is prachtig. De koning, in groot ornaat, heeft in zijn tulband een kleine boeddha en is, links, omringd door zijn Nepalese vrouw en, rechts, door zijn Chinese. Ook de meditatie cel van de koning is de moeite waard met haar prachtig uitgebeitelde deur besmeerd met yakboter.
In Lhasa zijn er drie pelgrimcircuits: de Nankhor, het circuit in de tempel, de Barkhor, het circuit rond de Jokhangtempel, die pelgrims en gelovigen tweemaal per dag al prosternerend en steeds in klokwijzerzin, afleggen. Dit is het meest bekende en gebruikte circuit.
Het derde circuit heet de Lingkhor en loopt rond het oude stadsgedeelte.
De meeste gelovigen zijn gehuld in traditionele Tibetaanse klederdracht. Ze draaien hun gebedsmolen en prevelen om mani padme sum…